Na het schrijven van een aantal doorlopende teksten,
ga ik nu eens mijn rijmvermogen testen.
Ik ben het een beetje zat
om 'gewoon' te typen opdat,
jullie zouden kunnen weten,
of ik hier mijn kas zit op te vreten.
Ik kan jullie met blijdschap vertellen,
dat ik hier zeker niet zit te vervellen.
Ik voel me hier als een vis,
in de waterachtige wildernis.
Ik amuseer me hier top,
niets kan er bovenop.
Deze week had ik hoog bezoek,
niet van een Chinees en zijn kroepoek,
maar van de ouders en de zus,
begroeten deden we met een kus.
Ik leidde ze rond in mijn nieuwe thuis,
en tijdens hun eerste avond hier,
stond ik achter het fornuis,
maar zonder een pot bier.
De schoolgebouwen vonden ze impressionant,
en mijn gezellig kot heel plezant.
We bezochten enkele musea,
sorry dit is nog niet mijn slotalinea.
We gingen naar de zee,
en naar het bos.
Niet hand in hand, maar twee per twee,
ookal porde ik mijn zus erop los.
De toffe week ging snel voorbij,
zeker met wat lessen Zweeds erbij.
Toen was het tijd om ze uit te wuiven,
jammer genoeg had ik geen druiven.
Momenteel ben ik mijn koffer aan het maken,
want we gaan ons een vijftal dagen vermaken.
Straks gaan we met de nachttrein naar Lapland,
op zoek naar minstens één eland.
Volgend weekend krijgen jullie een nieuwe update,
en een grote lading foto's van mij.
Maar deze
blogupdate,
is nu
voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten